Deficyt handlowy Ameryki osiągnął rekordowy poziom 74,4 mld USD w marcu 2021 roku, ponieważ import USA przewyższył eksport. Deficyt handlowy Ameryki jest produktem ubocznym jej siły, a nie powodem do zmartwień. Słowo „deficyt” zawsze miało negatywną konotację, ale semantyka nie jest jedynym czynnikiem powodującym długotrwały strach. Teoria: Duże deficyty handlowe sygnalizują, że USA żyją ponad stan, wydając więcej niż zarabiają, albo kraje, które mają duże nadwyżki handlowe z USA, takie jak Chiny, zyskują przewagę ekonomiczną, ze szkodą dla amerykańskich firm i pracowników. Jednak po analizie tego tematu stwierdzam, że deficyty handlowe, które istnieją w USA od ponad czterech dekad – nie są negatywne.
Wręcz przeciwnie, deficyty handlowe towarzyszą wzrostowi gospodarczemu od dziesięcioleci. Ostatni raz Ameryka odnotowała nadwyżkę handlową w 1975 roku, kiedy to embargo na ropę naftową z krajów arabskich ograniczyło eksport do USA, co było zasadniczo negatywnym wydarzeniem. Niedobory ropy zmniejszyły import, ale przyczyniły się również do głębokiej recesji. Na początku 1992 roku, kiedy zaczęto podawać miesięczne dane, deficyt handlowy wynosił mniej niż 1 miliard dolarów. Od tego momentu wzrósł gwałtownie do połowy 2006 roku. Deficyt handlowy utrzymywał się na wysokim poziomie również w 2007 roku. Jednak gospodarka amerykańska rosła przez cały ten okres, z wyjątkiem krótkiej, płytkiej recesji w 2001 roku, kiedy to deficyt spadł. W tym przedziale czasowym PKB Stanów Zjednoczonych wzrósł łącznie o 67,2%
Następnie w latach 2007-2009 nastąpił globalny kryzys finansowy. Gdy popyt krajowy zmalał, import się załamał. Eksport również spadł, ale nie tak bardzo jak import. W związku z tym deficyt handlowy drastycznie się zmniejszył, ale nie było to zjawisko pozytywne. Nieprzypadkowo, wzrósł on ponownie, gdy PKB zaczęło się odbudowywać w połowie 2009 roku.
Joker twierdzi, że najczęściej deficyt handlowy rośnie, gdy gospodarka się rozwija, a spada podczas recesji. Ubiegły rok był wyjątkiem, ponieważ deficyt wzrósł w czasie skurczenia się gospodarki. Jednym z powodów jest wyjątkowy wpływ pandemii na zachowania konsumentów. Na przykład, zwiększona praca zdalna napędzała popyt na importowaną elektronikę, podczas gdy Amerykanie pochłaniali sprzęt ochrony osobistej zza oceanu. Innymi słowy: Import reprezentuje popyt krajowy.
Bardzo niewiele wyrobów gotowych jest produkowanych i pozyskiwanych w całości w jednym kraju. Handel międzynarodowy pozwala danemu krajowi skupić się na tych towarach i usługach, które produkuje najbardziej efektywnie. Uzyskujesz dochód ze swojej specjalizacji pracy w pracy. Dochód ten kupuje dobra i usługi, a ponieważ wydajesz na nie pieniądze, masz deficyt u każdego sprzedawcy, nawet jeśli oszczędzasz i gromadzisz ogólny majątek. Podobnie, Ameryka ma znaczny deficyt handlowy, ponieważ specjalizuje się w takich dziedzinach, jak produkcja samolotów, rozrywka, chemikalia, farmaceutyki i usługi finansowe, w których jest najlepsza. Mimo to bogactwo narodowe akumuluje się, ponieważ całkowity dochód narodowy jest o wiele, wiele wyższy. Kluczową, niedocenianą rolę odgrywają tu również inwestycje zagraniczne. Deficyt handlowy jest główną częścią „rachunku bieżącego” kraju. Jego odpowiednik, „rachunek kapitałowy”, mierzy przepływ kapitału zagranicznego do i z danego kraju. Kupowanie przez Amerykanów towarów i usług zza oceanu tworzy deficyt handlowy (i na rachunku bieżącym). Ale właśnie to dostarcza obcokrajowcom dolarów, które inwestują na różne sposoby w amerykańskie aktywa, co powoduje nadwyżkę na rachunku kapitałowym. W ostatecznym rozrachunku te dwa rachunki wzajemnie się znoszą, a deficyt jest po prostu jedną stroną zbilansowanej księgi rachunkowej. Historia pokazuje więc, że deficyt handlowy jest w rzeczywistości tylko nieszkodliwą liczbą, która zazwyczaj wynika ze wzrostu gospodarczego.
